วันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2558

สู้เพื่อแม่

                                                                  สู้เพื่อแม่
                 จะกล่าวถึงพระคุณของแม่นี้ แม่ที่มีความรักอันยิ่งใหญ่ อยากให้ลูกนั้นรู้ถึงความใน ดวงหทัยของแม่มีแต่เรา ลูกทั้งหลายจงฟังคำสั่งสอน ให้ว่านอนสอนง่ายไม่อายเขา ถึงเป็นลูกคนจนเหมือนอย่างเรา จงคิดเอาให้ได้เถิดประเสริฐเอง
                 วันที่ 12 สิงหาคม ของทุกๆปี ทุกคนต่างก็จะรู้ว่าเป็นวันแม่และหลายคนก้อาจจะหาซื้อดอกไม้ให้แม่ของตนแต่ส่วนมากดอกไม้ที่จะซื้อให้แม่หรือดอกไม้สัญลักษณ์ประจำวันแม่ก็คือดอกมะลิ แต่แท้จริงแล้วแม่หลายคนหรือแทบทุกคนไม่ได้อยากได้ดอกไม้ที่ลูกต้องเสียเงินซื้อมาให้แต่กลับอยากได้การกระทำที่ทำให้รู้ว่าลูกของตนรักตนจริงๆและสิ่งที่แม่ทุกคนอยากเห็นก็คือการที่ลูกของตนเองเรียนจบสูงๆและมีงานดีๆทำมีการกินการอยู่ที่ดี เราทุกคนก็ควรที่จะตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานเพื่อที่จะได้เรียนจบสูงๆและมีงานดีๆมีการกินการอยู่ที่ดีไม่ยากลำบากและทำให้แม่ภูมิใจที่แม่ต้องตั้งท้องถึง 9 เดือนถนุดถนอมเราตั้งแต่อยู่ในท้องของท่านจนถึงต้องคลอดเราออกมา แม่บางคนเกือบเอาชีวิตไม่รอดในขณะที่กำลังคลอดลูก แม่บางคนคลอดเองไม่ได้หมอจึงต้องช่วยผ่าตัดนำลูกหลายๆคนออกมาและกว่าจะเลี้ยงเราให้ผ่านไปได้แต่ละปีต้องทนทำงานหาเงินมาเลี้ยงดูเราส่งเสียให้เราได้เรียนในสถานศึกษาดีๆและในเวลาที่ป่วย ไม่สบายท่านก็ค่อยดูแลเราจนบางทีท่านอาจจะเสียงานไปในวันนั้นด้วยความที่ท่านเป็นห่วงเรา
               เพราะเหตุนี้เราทุกคนจึงต้องเผชิญหน้ากับปัญหาต่างๆที่เจอและก้าวข้ามมันไปให้ได้ให้เหมาะกับที่แม่เลี้ยงดูเรามาและอีกอย่างหนึ่งก็คือการทำหน้าที่ลุกที่ดีคือการดูแลแม่ให้ดีที่สุดถึงแม้จะเอามาเปรียบเทียบกับพระคุณที่แม่เลี้ยงดูเรามาไม่ได้เลยก็ตามแต่เราก็ต้องเลี้ยงดูท่านให้ดีในวันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่กับเราเพราะแม่ก็แก่ลงทุกวันร่างกายก็แย่ลงทุกวันเพราะฉะนั้นเราจึงต้องดูแลท่านในเวลาที่ท่านยังอยู่กับเราให้ดีไม่ใช่ในวันที่ท่านเสียไปแล้วจะมาร้องเรียก แม่กินข้าว แม่กินน้ำ ถึงตอนนั้นท่านก็ไม่รับรู้อะไรแล้วเรามาทำตอนนี้ให้ดีเพื่อที่วันข้างหน้าจะได้ไม่ต้องเสียใจว่า "ยังไม่ได้ทดแทนบุญคุณ"ของแม่ที่แม่เลี้ยงเรามา

"ลูกรักแม่" แน่แท้ มิแปรผัน กี่คืนวัน ผันผ่านไป ใช่เมินเฉย
แม่จ๋า แม่ แม่รู้ไหม ลูกไม่เคย ลืมแม่เลย แม้น้อยนิด ไม่คิดทำ
เพราะรักที่ แม่มอบให้ นั้นใหญ่ยิ่ง
ไม่เคยทิ้ง ยามลูกคว้าง ย่างถลำ
เปี่ยมเมตตา การุณ คอยหนุนนำ
แม่คือสาย น้ำาเย็นฉ่ำ ฉ่ำใจกาย
พระคุณแม่ แผ่อยู่ใน หัวใจลูก
รักแม่ผูก ลูกแน่นหนา กว่าสิ่งไหน
รักแม่เทียบ เปรียบเสมือน เป็นเงื่อนตาย
ถึงห่างหาย แค่กายห่าง ใช่ห่างใจ
--------------------------------------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น